Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007

Olivier Messiaen IV: Βιογραφικές Σημειώσεις

1908
Olivier Eugène Prosper Charles Messiaen. Γάλλος συνθέτης, οργανίστας, δάσκαλος και ορνιθολόγος.
- γέννηση: 10 Δεκεμβρίου 1908, Αβινιόν, Γαλλία.
- πατέρας: Pierre Messiaen (1883-1957), δάσκαλος Αγγλικών, μεταφραστής Shakespeare.
- μητέρα: Cécile Sauvage (1883-1927), ποιήτρια, πρώτη επιρροή στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και πεπρωμένου του.
- αδελφός: Alain Messiaen

1917-18
La Dame de Shalot (1917)
- Το πρώτο έργο του Messiaen που γνωρίζουμε
- Σόλο πιάνο, ο τίτλος από ένα ποίημα του Tennyson
Μελέτη έργων όπερας, λογοτεχνίας.
Πρώτα μαθήματα πιάνου & αρμονίας στη Nantes:
- πιάνο: Véron and Gontran Arcouët
- αρμονία: Jehan de Gibon

1919-1930
Σπουδές στο Conservatoire de Paris.
- πιάνο: Georges Falkenberg
- πιανιστική συνοδεία: César Abel Estyle
- αρμονία: Jean Gallon
- σολφέζ, αντίστιξη, φούγκα: Noël Gallon και Georges Caussade
- όργανο, αυτοσχεδιασμός: Marcel Dupré
- ιστορία μουσικής: Maurice Emmanuel
- κρουστά: Joseph Baggers
- σύνθεση: Paul Dukas και Charles-Marie Widor
Βραβεία:
- 1926: Φούγκα / 1929: Συνοδεία / 1929: όργανο & αυτοσχεδιασμός / 1930: Σύνθεση.
Γνωριμία με Ελληνικούς και Ινδικούς ρυθμούς.

1931
Οργανίστας στην La Sainte Trinité, Παρίσι.
- διατήρησε τη θέση του οργανίστα στον Καθεδρικό της Αγίας Τριάδος μέχρι το θάνατο του

1936
Επιρροές από Satie και Cocteau.
Συνιδρυτής της La Jeune France (Jolivet, Daniel-Lésur, Baudrier).
- Μανιφέστο: ανθρώπινες και πνευματικές ποιότητες στην μουσική.
Γάμος (1934) με Claire Delbos (1906-1959). Μουσικός, μέλος του συγκροτήματος La Spirale.
Poèmes pour Mi.
Καθηγητής στην Ecole Normale και Schola Cantorum (μουσική δωματίου, prima vista, όργανο, αυτοσχεδιασμός).

1938
Γιος: Pascal (14 Ιουλίου 1938)
Chants de terre et de ciel

1939-42
Vingt leçons d’ harmonie (1939 / από τον Monteverdi στον Ravel).
Πόλεμος. Κατατάσσεται στον στρατό. Νοσοκομειακός βοηθός και αιχμαλωσία.
2 χρόνια στο Stalag VIII στη Σιλεσία.
Quator pour la Fin du Temps (Π.Ε: 15/01/41)
Technique de mon langage musical (1942/ ρυθμός, αρμονία, τρόποι). "Η μελωδία πρέπει να είναι το σημείο εκκίνησης κάθε σύνθεσης".

1943-47
Καθηγητής στο Conservatoire de Paris (Αρμονία).
Ιδιαίτερα μαθήματα με θέμα την Ανάλυση και τη Σύνθεση.
- Η λίστα των μαθητών του Messiaen περιλαμβάνει πολλά από τα σπουδαιότερα ονόματα συνθετών, θεωρητικών και εκτελεστών του 20ου αι. Μεταξύ αυτών οι P. Boulez, K. Stockhausen, Y. Loriot, J. Barraqué, B. Jolas, O. Knussen, T. Murrail, G. Benjamin και οι έλληνες συνθέτες Ι. Ξενάκη και Γ. Κουρουπό
Trois Petites Liturgies de la Présence divine (01/04/1945) :
- έργο σταθμός, γίνεται ευρύτερα γνωστός
- αντικρουόμενες κριτικές
Χαρακτηριστικά του ύφους του:
- ιδιαίτερη ενορχήστρωση (Cel., Vib., “gamelan”)
- "χρωματική συναισθησία"
- τραγούδι των πουλιών
- ιδιαίτερος χειρισμός των φωνών
- διαφωνίες (όχι παραδοσιακή χρήση)
- συμβολισμός
- όχι δραματικότητα
- Πίστη: Μεταφορά της ουσίας της Καθολικής λειτουργίας στην αίθουσα συναυλιών.
Ακολουθούν παραγγελίες (Koussevitsy: Turangalîla-Symphonie) και προσκλήσεις για σεμινάρια σύνθεσης και ανάλυσης (Βουδαπέστη, Tanglewood, Darmstadt, Saarbrueken).

1947
Καθηγητής στο Conservatoire de Paris (Αρμονία).

1948
Τελειώνει την Turangalila-Symphonie.
1943-1945
Περίοδος προϊούσας κρίσης - ατομικής και της μουσικής γενικότερα. Ο απλός σειραïσμός των τονικών υψών κρίνεται ανεπαρκής (Schoenberg, Berg).
Πρώτες σκέψεις για Ολικό Σειραïσμό (Total Serialism, Total Organization).
- Μερικοί ιστορικοί πιστώνουν τον όρο “ολικός σειραϊσμός” στον Messiaen

1949
Modes de valeurs et d’intensités / Neumes Rythmiques:
- 2 από τα 4 έργα του Quatre Etudes de Rythme pour piano
- 12 χρωματικοί φθόγγοι, αλλά όχι σειρά – μέρος ενός τρόπου
- Σύζευξη Ολικού Σειραïσμού και Τροπικότητας.
Οι ιδέες του επηρέασαν τον Boulez και γενικότερα την ανάπτυξη του Ολικού Σειραïσμού.
- P. Boulez: Structures I (1952)

1953-1958
Catalogue d'oiseaux, για πιάνο (1956-58)
Πεθαίνει η πρώτη του γυναίκα Claire Delbos.

1960 ->
Αλλαγή ύφους. Απομάκρυνση από «όμορφες» αρμονίες, τρόπους περιορισμένης μεταφοράς. (Chord-complex, όχι συγχορδία με την παραδοσιακή λειτουργία).
Διαμόρφωση ενός ύφους πιο διάφωνου, μη τονικού και αφηρημένου.
Ενασχόληση με σειραïκές διαδικασίες και το τραγούδι των πουλιών.
Η μελωδία γίνεται μια από τις πολλές συνιστώσες του μουσικού έργου.

1962
Νυμφεύεται την Yvonne Loriod.
Περιοδεύει στην Ιαπωνία.

1964-1965
Et expecto resurrectionem mortuorum:
- Παραγγελία της Γαλλικής κυβέρνησης για έργο αφιερωμένο στα θύματα του Β’ Παγκ. Πολέμου.

1966
Καθηγητής Σύνθεσης στο Conservatoire de Paris.

1967
Εκλέγεται μέλος του Γαλλικού Ινστιτούτου (Institut de France).

1969
Βραβείο Calouste Gulbenkian.

1971-1974
Βραβεία Erasmus και Sibelius (1971).
Des Canyons aux Etoiles (Utah, πιάνο και ορχήστρα) :
- τρόποι περιορισμένης μεταφοράς, χρωματικές συσχετίσεις αρμονιών, βουνά, άβυσσοι, άστρα, πουλιά και ρυθμοί του Sharngadeva όλα συνυφασμένα με μια μνημειώδη θρησκευτική αντίληψη.

1975
Αποσύρεται από το Conservatoire.

1975-1983
Βραβείο Ernst Von Siemens (1975).
Ανακηρύσσεται μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών του Βελγίου (1975).
Saint François d’Assise (1975-1979):
- Π.Ε: 28 Νοεμβρίου 1983, Όπερα των Παρισίων. José van Dam στον πρωταγωνιστικό ρόλο (Αγ. Φραγκίσκος)
- Όπερα σε 3 Πράξεις και 8 Πίνακες. Λιμπρέτο του ίδιου. Η εσωτερική διαμάχη και η πνευματική εξέλιξη του Αγ. Φραγκίσκου
- το πλέον φιλόδοξο συνθετικό του πόνημα
- χρήση όλων των συνθετικών τεχνικών που επινόησε κατά τη διάρκεια των παρελθόντων 50 και πλέον χρόνων
- τεράστια ορχήστρα (22 ξύλινα πνευστά, 16 χάλκινα, 6 εκτελεστές κρουστών, 68 έγχορδα, 3 ondes Martenot, 6 φωνητικοί ρόλοι, 150 χορωδοί)
Βραβείο Wolf Foundation of the Arts (Ιερουσαλήμ, 1983).
Βραβείο Fondation Inamori (Kyoto, 1985).

1987
Απονομή του μέγιστου βαθμού (Grand Croix) του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής (Légion d' Honneur).

1989
Βραβείο Primio Internazionale Paolo VI 1988.

1992
Πεθαίνει στις 27 Απριλίου 1992 στο νοσοκομείο Beaujon του Παρισιού μετά από πολλούς μήνες πόνου και 2 εγχειρήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: